De stem van de cliënt in de taal van de straat
Menswaardig wonen is een basisrecht. Helaas slagen we er niet in om dat recht voor iedereen waar te maken. Te veel mensen hebben geen dak boven hun hoofd. Ze slapen bij vrienden op de sofa, in een tijdelijke opvang of letterlijk op straat. Er is en tekort aan betaalbare, kwalitatieve woningen. Huisjesmelkers, systemen en barrières doen mensen uit de boot vallen. Er woedt een wooncrisis en die treft de meeste kwetsbare het hardst. In die context werken we verder aan oplossingen voor diegenen die uit de boot (dreigen te) vallen.
De stem van de cliënt in de taal van de straat
Tekst door hulpverleenster Marijke De Roeck
Een gesprek dat zich naar grote waarschijnlijkheid heeft afgespeeld
Op een plein
Op een bank
Ergens in de stad aan de stroom
Marcel, Abdel en Yvette
Goe geslapen Marcel? vraagt Abdel
Nee ni echt op dees bank
Oei, geen bed?
Nee den opvang was volzet
En gij Abdel? Vraagt Marcel
Awel al efkes in ne studio van ’t CAW
’t is wa duur maar ’t valt echt wel mee
Die begeleiders doen hun best
Die regelen mijn paperassen
En helpen mij om te verkasse
Naar een woonst die ‘k kan betalen
Sociaal of privé
Ik sta al zeker op ne wachtlijst of twee
Ja zegt Marcel
Maar da is niks voor mij
Ze gaan mij daar ni willen;
ik drink, gok en slik soms pillen
En zet mij ni alleen tussen vier muren
Want da ga ni lang dure
Of ik loop naar de kaskes om mijn geld te verbrassen
Ik heb ze muug gefret
’t zou helpen tegen d’ eenzaamhed
Die Lu koekskes van t‘ CAW
Maar ’t was geen avance
Ik sto na op de wachtlijst van kadans
Ik blijf nog efkes in de nachtopvang
‘k voel me veilig, ‘k zen echt ni bang
‘k Heb nen hulpverlener van goud
Ik snap soms ni hoe dat die mens het me mij volhoudt
al vijf keer heb ‘k het naar de klote geholpe
En toch…
Zegt die ’t is ok ik zie u morgen nog
ja zegt Abdel
Zo’n hulpverleners zijn er veel
Mor wij elk jaar met veel meer
En veel te veel
Ja Abdel zegt de Marcel:
Dat is dikke shit
Maar ik sta ook nog op die wachtlijst van dat samen wonen
Ik zen de naam vergeten, ’t is iets met bomen
Dat leek na echt iet voor mij.
Ja Marcel, antwoordt Abdel:
Dat is De Linde en de ‘Plantaan’
Maar spijtig genoeg is dat end van dees jaar gedaan.
Fuck vloekt de Marcel
Mor ’t schijnt zegt den Abdel
Volgend jaar komt er iet nieuw
Da weet ik van de Kevin, mijne maat
Iet da veel rapper gaat
Ge wordt ni meer op zo’ne lange wachtlijst gezet
En ge krijgt een sociaal woning
Me hulp van ’t CAW
Volgens mij een goei idee
Dat heet ‘Versnelde Toewijs’ zegt Yvette
Amai zegt Marcel, goe dat gij dat wet
Ja mor voor een vrouw als ik
Me vier kinderen
Is er niks
Sociale woning, nee (we zijn met te veel)
Privé te duur
Den opvang, ja
Mor hoe lang kan da duren
Ik en mijn kinderen tussen die vier muren
Zonder perspectief op iet nief
En toen werd het stil
Op die bank
Op da plein
Een huis,
het juiste plekske
Hopelijk voor Marcel, Abdel en YveAe meer dan ne schone droom
Daar in die stad aan de stroom
