#Dakrecht – 'De Lange': “Men zou moeten weten dat dakloosheid iedereen kan overkomen”

De Lange is 37 jaar en een geboren Vilvoordenaar. Hij is momenteel voor de tweede keer dakloos en heeft zich laten opnemen wegens verslavingsproblematiek. Hij werkt al meer dan 3 jaar als vrijwilliger bij het CAW, een organisatie dat hem nauw aan het hart ligt. Zelfs nu hij er tijdelijk niet meer werkt, blijft hij langskomen. “Op papier ben ik dan bezoeker, maar ik kan het niet laten om nog steeds de andere bezoekers te ontvangen, koffie te zetten of de ruimte te ontsmetten.”

Rugzak

Hij vertelt ons dat hij graag in de sociale richting verder wou, maar zonder diploma en met een  strafblad is dat niet evident. De Lange draagt een stevige figuurlijke rugzak met zich mee. “Mijn jeugd is niet altijd ideaal geweest. Mijn ouders zijn gescheiden en ik had geen goede band met mijn stiefvader. Ik heb dan heel jong het huis verlaten. Wanhopig op zoek naar geld, voelde ik me genoodzaakt een gewapende overval te plegen. Ik ben gearresteerd en heb in de gevangenis gezeten.”

Veel familie heeft De Lange niet meer. Zijn zus en neefje ziet hij bijna nooit meer. Zijn grootouders zijn ondertussen overleden, en ook zijn vader is negen jaar geleden gestorven. Daar heeft hij zwaar van afgezien. Hij werd depressief en raakte verslaafd aan cocaïne. Het leven viel hem zo zwaar dat hij een zelfmoordpoging ondernam. Hij heeft dat toen aan niemand verteld, dus steun van vrienden of familie was er niet. Bij zijn beste vriend kan hij elke week mee-eten. “Ik ben daar op mijn gemak, ik voel me er thuis. Daar trek ik me ook voor een stuk aan op.”

Op straat

De eerste keer dat De Lange op straat belandde, was door een ruzie met zijn toenmalige vriendin. Ze zette hem buiten op een winterdag van -5°C. “Dat doet men een hond nog niet aan”, vertelt hij enigszins lachend. Na een plaatsje te zoeken in Brussel, kwam hij bij de winteropvang in Vilvoorde terecht. Toen nog enkel open op vriesnachten. De andere nachten spendeerde hij op een bankje aan een voetbaltribune, in een slaapzak die tot -2°C ging. ’s Ochtends nam hij dan de eerste bus naar de luchthaven van Zaventem om daar in de warmte te bekomen van de koude nacht. De rest van de dag spendeerde hij in Leuven en Brussel.

“Men zou moeten weten dat dakloosheid iedereen kan overkomen. En soms sneller dan men denkt. Eén verkeerde beslissing of een tegenvaller kan dat als gevolg hebben. Het verlies van een job, een faillissement, een relatie die stopt, noem maar op.”

Deze keer is De Lange sinds juli 2020 thuisloos, dat ben je wanneer je wel een dak boven je hoofd hebt, maar geen eigen en veilige plek. Hij heeft tot oktober onderdak bij een vriend kunnen vinden, daarna heeft hij zich terug laten opnemen. Nu is hij vooral op zoek naar een nieuwe woning.

Voetbal

Op dit punt in het interview wisten we niet goed wat te zeggen. Hoe vindt een persoon de moed om toch door te blijven gaan? De Lange: “Het is zeker niet altijd makkelijk, maar ik ben een vechter”. De Lange speelt ook voetbal bij Younited Halle-Gooik. Dat is zijn uitlaatklep. “Bij Younited voel ik me goed. Door corona ligt dat helaas stil tot november. Ik mis het wel, zo leerde ik ook mensen kennen.”

De Lange heeft opvallende tattoos, waarvan velen een ode aan zijn vader en grootouders zijn. Zo staat bijvoorbeeld de naam van zijn vader in het elfenschrift van Lord Of The Rings op zijn arm. Zijn volgende tattoo ligt ook al vast: het logo van Younited op zijn kuit.

Hoop

De Lange heeft op het moment van het interview een relatie van een maand. Ze hebben elkaar ontmoet op de afdeling waar hij verblijft. Door zijn verleden en vorige relaties is het moeilijk om mensen te vertrouwen. Daar werkt hij nu aan. “Het klikt. Zij zit er voor mentale trauma’s. Door hier te werken, heb ik daar wat ervaring mee. Ze mag mij altijd alles zeggen. Ik denk dat het wel gaat lukken.”

Ontwerp door Lisa

“Omdat hij al zoveel had meegemaakt, vond ik het ook terecht dat ik de positieve kanten van zijn verhaal naar boven bracht. Toen ik hem vroeg wat voor kleuren ik kon gebruiken zei hij  ‘alles behalve roze’. Ik heb hem dus ook ik de kleuren afgebeeld zoals ik hem ontmoette. Ik heb persoonlijk veel bijgeleerd uit het interview met De Lange. Zo heb ik hem een strikje gegeven op zijn tenue, het teken hulpverlening. Wat me erg bijbleef was dat hij ondanks zijn eigen ongeluk bleef paraat staan om overal te helpen. Ik heb hem ook in een voetbal tenue gestoken. Wanneer we vroegen wat zijn passies waren zei hij zonder enige twijfel direct ‘voetbal’. Hij sprak met zoveel genegenheid over voetbal, dat ik het maar toepasselijk vond. Als laatste heb ik een ketting aan zijn voet gehangen die verslaving symboliseert.”

CAW Halle-Vilvoorde en stad Vilvoorde ondersteunen het project #dakrecht van vier studenten Beeldende Vormgeving aan LUCA School of Arts in Gent. Voor een groepsopdracht voor Creatief Activisme hebben de studenten het thema dakloosheid gekozen.

Student Dries: “We willen mensen bewust maken dat er ook dakloosheid is in België door verhalen van daklozen onder de aandacht te brengen.” Vier studenten, Inneke, Samke, Dries en Lisa, hebben elk een (voormalige) dakloze cliënt van CAW geïnterviewd. Op basis van dat interview werd de getuigenis uitgeschreven en werd een persoonlijk ontwerp gemaakt. Elk ontwerp kreeg een plaats in stad Vilvoorde. De muren werden zowel door de stad als door sociale huisvestingsmaatschappij Inter-Vilvoordse ter beschikking gesteld. CAW Halle-Vilvoorde ondersteunde de studenten bij het vinden van getuigenissen, zorgde voor het materiaal en verwerkte de interviews tot getuigenissen.