Remember when you wanted what you currently have

Ik ben Jesse, cis-man, 29 jaar, homoseksueel en mijn voornaamwoorden zijn hij/hem. Waarom begin ik hiermee? Ik vind het belangrijk om hier open over te zijn, omdat dit voor velen niet het geval is.

Mijn coming out

Tien jaar geleden zat het klassieke relatiepatroon nog ingebakken in mijn overtuiging. Mijn plan was om voor de rest van mijn leven ‘verliefd’ te zijn op een vrouw en we zouden samen huisje, tuintje, boompje en kinderen krijgen. Homoseksualiteit vond ik vies. Nu vraag ik me soms af of ik misschien zelf mee in de rol van pestkop gestapt zou zijn als het over geaardheid ging.

Dat veranderde in 2015. Ik was toen 21 jaar en werd verliefd op een man. Ik outte me voorzichtig en bang bij mijn moeder en mijn zus. Hun reactie was zo geweldig, dat het me het nodige zelfvertrouwen gaf om verder te ontdekken dat ik misschien toch op jongens zou vallen. Want zelfs na mijn outing bleef de twijfel nog een hele tijd knagen. Was dit wel de juiste beslissing? Had ik er goed aan gedaan om het uit te spreken?

Nu besef ik dat ik de gevoelens die ik voor iemand van hetzelfde geslacht voelde al had toen ik op 15-jarige leeftijd in mijn eerste relatie met een vrouw stapte. Alleen werden ze toen onderdrukt om te voldoen aan de normen waar de maatschappij mij in stuurde.

Dankzij de warme reacties op mijn outing en de achtergrond waaruit ik kom, kan ik vrij genieten van wie ik ben.

Ik kan oprecht zeggen dat ik nog nooit geconfronteerd ben met discriminerende reacties over mijn geaardheid. Ik bevind me daardoor in bevoorrechte positie, dat besef ik maar al te goed.

Ik zie en voel hoe anderen wel gediscrimineerd worden en daarom wil ik zij die hiermee worstelen helpen en ondersteunen.

Want zelfs vanuit mijn eigen luxepositie merk ik dat het niet altijd en overal evident is om vrijuit jezelf te kunnen zijn. Ook ik ben soms voorzichtig, op mijn hoede. Het was voor mij een leerproces om te ontdekken dat er op mijn werk bepaalde plekken zijn waar ik bewust niet vertel over mijn geaardheid, terwijl ik dacht dat ik er heel open over was. Die angst voor onbegrip en moeilijke reacties blijft aanwezig en soms is het nog altijd ongemakkelijk. Wanneer ik in een gesprek met mijn gsm-provider uitleg dat mijn partner dit soort zaken meestal opvolgt, vragen ze mij bijvoorbeeld wanneer zij thuis is.

Remember when you wanted what you currently have

Ik werk als hulpverlener bij het JAC, waar we ons inzetten voor het welzijn van jongeren. Het thema gender is dus zowel vanuit mijn persoonlijk verhaal als voor mijn job heel belangrijk voor mij.

De quote ‘remember when you wanted what you currently have’ staat sinds drie jaar telkens opnieuw in mijn agenda als een constante herinnering, omdat hierin zoveel vervat zit voor mij.  Ik gebruik het ook vaak in gesprekken met mijn cliënten.

Gender komt vandaag veel vaker aan bod bij de hulpvragen van jongeren dan pakweg vier jaar geleden.

Het thema komt meer onder de aandacht om het taboe errond te doorbreken en daar wil ik ook mijn steentje aan bijdragen.

Sinds twee jaar ben ik aandachtspersoon LGBTQI+ voor CAW Oost-Brabant. Ik verdiep mezelf verder in het genderthema, ik volg opleidingen en ik zorg ervoor dat mijn collega’s meer kennis en expertise opdoen. Zo volgde ik begin deze maand een vorming over personen met intersekse geslachtskenmerken omdat dit een thema is dat de laatste tijd meer aandacht krijgt. Ook starten we met een project om genderneutrale pictogrammen te voorzien in alle gebouwen van ons CAW. Gender doet er eigenlijk niet toe om aan te geven waar het toilet zich bevindt.

Misgendering

Iets wat me zelf nauw aan het hart ligt, is misgendering. Dit gebeurt wanneer je iemand aanspreekt of over een persoon spreekt en daarbij woorden gebruikt die niet overeenstemmen met diens genderidentiteit. Bijvoorbeeld een vrouw aanspreken als ‘mijnheer’ of refereren naar een non-binair persoon als ‘haar’.

Onze cliënten worden hier heel vaak mee geconfronteerd en het is een drempel die ze dagelijks opnieuw moeten overwinnen. Het gaat over meer dan erkenning.

Aangesproken worden met de verkeerde voornaamwoorden, met opzet of per ongeluk, laat sporen na.

Ik wil hierover niet met de vinger wijzen, want ik begrijp dat dit vaak onbewust gebeurt. Ik wil er wel aandacht aan schenken, zodat we er allemaal meer bij stil staan en we ons taalgebruik bewuster genderneutraal kunnen maken. Het lijkt ingewikkeld en voor velen is het dat misschien ook nog. Maar het belangrijkste is dat je hierin wilt bijleren en je je kan excuseren wanneer iemand wilt dat je andere benamingen gebruikt. Dat maakt het zo veel gemakkelijker.

Vandaag op 17 mei is internationale dag tegen homofobie, transfobie en bifobie (IDAHOT). Wereldwijd vragen we op die manier aandacht tegen haat ten opzichte van LGBTQI+.

Zit je nog met vragen over gender? Dan kan je terecht bij het CAW en bij het JAC. Voor specifieke vragen mag je ook naar mij vragen.