Het verhaal van An
Stress.
Omdat collega’s met een verkoudheid preventief moesten thuis blijven en we dus met weinig ‘volk’ waren in ons vluchthuis.
Omdat we door alle maatregelen het samenleven in huis drastisch anders moesten organiseren.
Omdat we in het begin geen mondmaskers voorhanden hadden en amper wasgel.
Wie in ons vluchthuis terecht komt, heeft sowieso al een zeer moeilijke periode achter de rug. Een crisis. Wij willen dan in de eerste plaats rust bieden. Een veilige plek. En dat konden we niet.
Want er was niets rustig aan, die eerste weken en maanden.
Een psychisch erg kwetsbare vrouw moest haar dochter ‘thuis’onderwijs geven. Dat bleek een onmogelijke opdracht. Boosheid en verdriet om wat er zich thuis had afgespeeld. En dan ook nog afgesneden worden van familie en de weinige sociale contacten die je nog hebt. De spanning in huis liep soms echt hoog op.
Lees meer over de werking van onze opvangcentra in 2020.
